Estland

Tallinn onze eerste stad van de Baltische Staten beloofde volgens diverse documentaties gelijk de mooiste stad te worden. En dat is ook zo. Het heeft een sprookjesachtige oude stad waar je heerlijk doorheen kan slenteren. Mooie gebouwen, kleine streegjes, mooie poorten, maar massa´s toeristen.

In Tallinn staat een zeer interessant Russisch hotel genaamd 'Viru'. In de tijd van de koude oorlog hadden Russen harde Westerse valuta nodig, en zij ontdekten dat toerisme in opkomst was. Daarom lieten zij begin jaren '70 dit hotel bouwen; een andere minstens zo belangrijke reden was spionage. De KGB had in dit hotel een eigen verdieping (die officieel 'natuurlijk' niet bestond). Het hotel was voor een deel uitgerust met afluisterapparatuur en ook verborgen camera's. Iedere Westerse journalist en diplomaat werd standaard afgeluisterd, de resultaten waren miniem. De paranoide Russen hadden zelfs op iedere verdieping een lobbydame geposteerd die alle bewegingen van de gasten moesten noteren. Bijna onverstelbaar dat pas begin jaren negentig deze activiteiten werden gestaakt. Leuke wetenswaardigheid: op 800 gasten hadden de Russen bijna 1000 man personeel. Perestrojka! ;-)

In Tallinn hebben ook we de Tallinn Zoo bezocht. Sommige oude dierenverblijven zien er triest uit door de betonnen kale vloeren, maar gelukkig wordt er gerenoveerd. Ze hebben oa een zeer zeldzame Amoer panter. Maar net zoals ze zich in het wild amper laten zien, had de Amoer tijger in de Zoo zich ook goed verstopt. Jammer.

´s Avonds op het vrijheidsplein naar de huldiging van de twee medaillewinnaars (beide worstelen) van Estland geweest. Veel publiek, afgesloten met mooi vuurwerk (in daglicht!) en trots kijkende Olympiërs.

De volgende dag de vestingtoren ´Kiek in de Kök´en de biibehorende tunnels. De toren dateert uit 1475 en samen met de stadsmuren hebben zij voor een flink deel alle grote oorlogen overleefd. Vanuit de hoge toren keken de soldaten op de keukentafel van de woningen en daarom heet de toren “Kijk in de keuken”. Volgens Jan kon je waarschijnlijk ook wel in de slaapkamer kijken :-).
In de tunnels leefden tot enkele jaren geleden daklozen en zwervers, die de diverse ondergrondse tunnelsecties (soort kamer van 50 m²) op leven en dood bevochten. Met zware ijzeren deuren konden zij 'hun deel' afsluiten en hielden andere zwervers zo buiten. In de tunnels was het wel enorm koud, maar nog lang niet zo koud als bovengronds tijdens de strenge winters.

Met een Engelse dubbeldekker hebben we de laatste avond een citytour gemaakt naar Kadriorgpark. Hier heeft tsaar Peter de Grote een buitenpaleis voor zijn echtgenote laten bouwen, pal aan zee. De adel liet hier ook prachtige huizen bouwen, allen van hout. Erg mooi.
Natuurlijk deed de rondrit ook de songfestivalgrond aan, een enorm 'oorschelp gevormd' podium en een terrein dat ruimte biedt aan 30.000 toeschouwers. Akoestiek zal fenomenaal zijn. Lady Gaga geeft daar 25 aug een concert... helaas zijn we dan al weg.

Vanuit Tallinn per stoptrein naar Tartu. Om de vijf kilometer doemde er een station op. De trein kon daardoor amper op snelheid komen, want dan was vaak de volgende halte al bereikt.
Jan zat naast een incontinente man die ´het´rustig via zijn broekspijpen op de grond liet lopen. Na een tip van Riëtte maar gauw zn schoenveters uit de plas gehaald. Getver! Achteraf gezien kunnen we nu zijn gewiebel en grimas verklaren.

In Tartu (studentenstad, 2e stad van Estland) staat toerisme nog op een laag pitje. In eenvoudige Bed & Breakfast bij mensen thuis overnacht.
Na een stadswandeling de volgende ochtend kwamen we uit bij het observatorium van Tartu. De bouw is uniek en door vele andere observatoria in Europa gekopieerd. Zeker interessant en leerzaam.

De volgende dag per mini-bus naar Pärnu, een tocht van 4,5 uur. Pärnu ligt in het Zuidwesten aan de kust in Estland. Onderweg een niet al te afwisselend landschap, louter landbouwgrond en zeer dun bevolkt. Geheel vlak, deed Nederlands aan.
We sliepen in mini kampeerhutje (Aleksandri) bij de motorclub van Pärnu. Alle gasten waren bikers. Je zou dan een enorme bende verwachten. Maar de accommodatie was zeer schoon.

Fietsen gehuurd, de aardige verhuurster tipte ons villa Andropoff (voormalig Russisch staatshoofd) aan te doen. We waren daardoor gelijk bij een prachtig mooi wit zandstrand aangekomen. Het water was zeer ondiep en zelfs 200 meter (en verder) de zee in bleef het op heuphoogte. Het weer werkte niet geheel mee, en af en toe hadden we een regenbui. Ook geprobeerd een boswandeling te maken, maar de muggen hadden het op onze blote benen gemunt. Snel wegwezen dus!